"Breujplek"
Jan CM Peeters
Tramweg 7, 6095 AC Baexem
0475 - 451981
2011 “Breujplek” een in situ installatie op grond van af en toeval
"AMOEBE" Open Poorten Buggenum 2010 betrof drie grote kleitableaus die plein air tegen de zuidmuur van de schuur van de Buggenumse steenfabriek opgesteld stonden. Ze werden als drieluik gecomponeerd. Midden ervoor staat een kleitafel met een ijsbol erop. Materiaal: (Maas)klei en ijs.
Werking: Het water van het smeltend ijs zal in de klei sporen trekken, een tekening maken en zo zich zelf langs organische weg verbeelden.
De compositie was die van een drieluik, een altaarstuk dus of als een mis voor drie Heren.
Wat toen tijdens het werk opviel was dat zich tussen het wegdek en de lange muur een levensechte natuurlijke planten creatie bevindt. De berm als zomaar een tuin. Een tuin die door al die tuinbezoekers niet gezien werd. . .
Tuinen, echte tuinen hebben immers doorgaans te maken met aanleg, met "redelijk natuurbedwang" met cultuur dus.
U ziet de groenstrook, op het middenplaatje, links en rechts van het "altaar".
De berm als niemandstuin, als vanzelf sprekende toevalstuin, de meest natuurlijke tuin van Buggenum!
Dit heeft mij wellicht op het idee gebracht om in 2011 een harmonie te “creëren”, te zoeken, parallel aan deze natuurlijk, organisch ontstane en aan de "God van het toeval" gewijde groenstrook.
Mijn Open Poort voor 2011 is een opslagplaats van restanten straatstenen, prikkeldraad opgerold en weggelegd zoals men nu eenmaal prikkeldraad gewoonlijk oprolt en bewaart. Houtblokken, natuurstenen dorpels en andere bouwmaterialen en allerhande voorraad en afval ligt aan het oog onttrokken tegenover de schuur waar ik vorige jaren werkte voor Open Poorten. Er staat een containerachtige bouwsel, zonder inkijk mogelijkheden. Als een geheimzinnige schatkamer. Een reusachtige koektrommel die jezelf invult. Een tabernakel voor conservatieve spullen. Een cella voor slapende ceremoniën.
Die onbedoeld spannende plek maakt het spontane ritueel van opzijzetten, stapelen, kortom van "het nog niet weggooien" zichtbaar in een tuin van natuurlijke plantengroei en vanzelf gelopen paden. Een onbewuste schijnbaar doelloze structuur die alles met zowel duurzaamheid als met vergankelijkheid, monumentale vergankelijkheid wellicht, te maken heeft.
Kortom, deze poort is een tentoonstelling van een gevonden plek, een ready made en een eye opener. De poort is open gezet en het ei van Maasklei is gelegd. Voorts blijft alles in afwachting. Deze Open Poort nodigt je uit om te dwalen in een verrassende compositie van toevallige, niet kunstmatige maar wel vrije vormen, lijnen en kleuren. Feitelijk ga je op in een levensechte happening. Je maakt een hoopvolle broedplek mee. Je maakt mee. Misschien licht een werkelijke droom op. Als je luisteren kunt komen je verhalen toe. Deze plek staat voor “Je weet maar nooit. . . .”
